trufa
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Old Occitan trufa. Doublet of tòfona.
Pronunciation edit
Noun edit
trufa f (plural trufes)
Derived terms edit
Further reading edit
- “trufa” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “trufa” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “trufa”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Interlingua edit
Noun edit
trufa (plural trufas)
Piedmontese edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
Noun edit
trufa f (plural trufe)
Related terms edit
Portuguese edit
Pronunciation edit
Noun edit
trufa f (plural trufas)
Related terms edit
Further reading edit
- “trufa” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Old Occitan trufa, from Vulgar Latin *tufera, from Latin tuber.
Noun edit
trufa f (plural trufas)
- truffle (tuber)
Etymology 2 edit
Verb edit
trufa
- inflection of trufar:
Further reading edit
- “trufa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014