uświadczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ świadczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈɕfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -att͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: u‧świad‧czyć

Verb

uświadczyć pf (imperfective (rare) uświadczać)

1. (transitive, colloquial) to come across, to encounter, to find [+genitive = something or someone]

   Synonyms: napotkać, natrafić, zastać, znaleźć

Conjugation

Conjugation of uświadczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uświadczyć
future tense	1st	uświadczę			uświadczymy
	2nd	uświadczysz			uświadczycie
	3rd	uświadczy			uświadczą
	impersonal	uświadczy się
past tense	1st	uświadczyłem, -(e)m uświadczył	uświadczyłam, -(e)m uświadczyła	uświadczyłom, -(e)m uświadczyło	uświadczyliśmy, -(e)śmy uświadczyli	uświadczyłyśmy, -(e)śmy uświadczyły
	2nd	uświadczyłeś, -(e)ś uświadczył	uświadczyłaś, -(e)ś uświadczyła	uświadczyłoś, -(e)ś uświadczyło	uświadczyliście, -(e)ście uświadczyli	uświadczyłyście, -(e)ście uświadczyły
	3rd	uświadczył	uświadczyła	uświadczyło	uświadczyli	uświadczyły
	impersonal	uświadczono
conditional	1st	uświadczyłbym, bym uświadczył	uświadczyłabym, bym uświadczyła	uświadczyłobym, bym uświadczyło	uświadczylibyśmy, byśmy uświadczyli	uświadczyłybyśmy, byśmy uświadczyły
	2nd	uświadczyłbyś, byś uświadczył	uświadczyłabyś, byś uświadczyła	uświadczyłobyś, byś uświadczyło	uświadczylibyście, byście uświadczyli	uświadczyłybyście, byście uświadczyły
	3rd	uświadczyłby, by uświadczył	uświadczyłaby, by uświadczyła	uświadczyłoby, by uświadczyło	uświadczyliby, by uświadczyli	uświadczyłyby, by uświadczyły
	impersonal	uświadczono by
imperative	1st	niech uświadczę			uświadczmy
	2nd	uświadcz			uświadczcie
	3rd	niech uświadczy			niech uświadczą
passive adjectival participle		uświadczony	uświadczona	uświadczone	uświadczeni	uświadczone
anterior adverbial participle		uświadczywszy
verbal noun		uświadczenie

Further reading

• uświadczyć in Polish dictionaries at PWN