ubłocić

Polish edit

From u- +‎ błocić.

ubłocić pf (imperfective błocić)

(transitive) to muddy, to bemud, to get mud on (to cover, bespatter, or befoul with mud)
Synonym: zabłocić
(reflexive with się) to muddy oneself, to bemud oneself, to get mud on oneself
Synonym: zabłocić się

Conjugation of ubłocić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubłocić
future tense	1^st	ubłocę			ubłocimy
	2^nd	ubłocisz			ubłocicie
	3^rd	ubłoci			ubłocą
	impersonal	ubłoci się
past tense	1^st	ubłociłem, -(e)m ubłocił	ubłociłam, -(e)m ubłociła	ubłociłom, -(e)m ubłociło	ubłociliśmy, -(e)śmy ubłocili	ubłociłyśmy, -(e)śmy ubłociły
	2^nd	ubłociłeś, -(e)ś ubłocił	ubłociłaś, -(e)ś ubłociła	ubłociłoś, -(e)ś ubłociło	ubłociliście, -(e)ście ubłocili	ubłociłyście, -(e)ście ubłociły
	3^rd	ubłocił	ubłociła	ubłociło	ubłocili	ubłociły
	impersonal	ubłocono
conditional	1^st	ubłociłbym, bym ubłocił	ubłociłabym, bym ubłociła	ubłociłobym, bym ubłociło	ubłocilibyśmy, byśmy ubłocili	ubłociłybyśmy, byśmy ubłociły
	2^nd	ubłociłbyś, byś ubłocił	ubłociłabyś, byś ubłociła	ubłociłobyś, byś ubłociło	ubłocilibyście, byście ubłocili	ubłociłybyście, byście ubłociły
	3^rd	ubłociłby, by ubłocił	ubłociłaby, by ubłociła	ubłociłoby, by ubłociło	ubłociliby, by ubłocili	ubłociłyby, by ubłociły
	impersonal	ubłocono by
imperative	1^st	niech ubłocę			ubłoćmy
	2^nd	ubłoć			ubłoćcie
	3^rd	niech ubłoci			niech ubłocą
passive adjectival participle		ubłocony	ubłocona	ubłocone	ubłoceni	ubłocone
anterior adverbial participle		ubłociwszy
verbal noun		ubłocenie

adjectives

adverb

nouns

verbs