ujarzmić

Polish

Etymology

From u- +‎ jarzmo +‎ -ić. Compare Czech ujařmit.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈjaʐ.mit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aʐmit͡ɕ
• Syllabification: u‧jarz‧mić

Verb

ujarzmić pf (imperfective ujarzmiać)

1. (transitive) to master, to subdue, to gain control of someone or something
2. (transitive) to harness (a resource or power)

   Synonym: zaprząc

Conjugation

Conjugation of ujarzmić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ujarzmić
future tense	1st	ujarzmię			ujarzmimy
	2nd	ujarzmisz			ujarzmicie
	3rd	ujarzmi			ujarzmią
	impersonal	ujarzmi się
past tense	1st	ujarzmiłem, -(e)m ujarzmił	ujarzmiłam, -(e)m ujarzmiła	ujarzmiłom, -(e)m ujarzmiło	ujarzmiliśmy, -(e)śmy ujarzmili	ujarzmiłyśmy, -(e)śmy ujarzmiły
	2nd	ujarzmiłeś, -(e)ś ujarzmił	ujarzmiłaś, -(e)ś ujarzmiła	ujarzmiłoś, -(e)ś ujarzmiło	ujarzmiliście, -(e)ście ujarzmili	ujarzmiłyście, -(e)ście ujarzmiły
	3rd	ujarzmił	ujarzmiła	ujarzmiło	ujarzmili	ujarzmiły
	impersonal	ujarzmiono
conditional	1st	ujarzmiłbym, bym ujarzmił	ujarzmiłabym, bym ujarzmiła	ujarzmiłobym, bym ujarzmiło	ujarzmilibyśmy, byśmy ujarzmili	ujarzmiłybyśmy, byśmy ujarzmiły
	2nd	ujarzmiłbyś, byś ujarzmił	ujarzmiłabyś, byś ujarzmiła	ujarzmiłobyś, byś ujarzmiło	ujarzmilibyście, byście ujarzmili	ujarzmiłybyście, byście ujarzmiły
	3rd	ujarzmiłby, by ujarzmił	ujarzmiłaby, by ujarzmiła	ujarzmiłoby, by ujarzmiło	ujarzmiliby, by ujarzmili	ujarzmiłyby, by ujarzmiły
	impersonal	ujarzmiono by
imperative	1st	niech ujarzmię			ujarzmijmy
	2nd	ujarzmij			ujarzmijcie
	3rd	niech ujarzmi			niech ujarzmią
anterior adverbial participle		ujarzmiwszy
verbal noun		ujarzmienie

Related terms

noun

• jarzmo

 

Further reading

• ujarzmić in Polish dictionaries at PWN