upośledzenie

Polish

Etymology

From upośledzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔ.ɕlɛˈd͡zɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧po‧śle‧dze‧nie

Noun

upośledzenie n

1. verbal noun of upośledzić
2. (medicine) compromise, crippledom, handicap, impairment, retardation

Declension

Declension of upośledzenie

	singular	plural
nominative	upośledzenie	upośledzenia
genitive	upośledzenia	upośledzeń
dative	upośledzeniu	upośledzeniom
accusative	upośledzenie	upośledzenia
instrumental	upośledzeniem	upośledzeniami
locative	upośledzeniu	upośledzeniach
vocative	upośledzenie	upośledzenia

Related terms

adjective

• upośledzony

 

verbs

• upośledzać impf
• upośledzić pf

 

Further reading

• upośledzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upośledzenie in Polish dictionaries at PWN