Swedish edit

Etymology edit

Compound of uppror +‎ -s- +‎ man.

Noun edit

upprorsman c

  1. rebel, insurgent

Declension edit

Declension of upprorsman 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative upprorsman upprorsmannen upprorsmän upprorsmännen
Genitive upprorsmans upprorsmannens upprorsmäns upprorsmännens

Further reading edit