Ingrian

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

vaihtumiin

  1. Fourth infinitive of vaihtua

Noun

edit

vaihtumiin

  1. swap; replacement
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 47:
      Tämä vaihtumiin voip olla vaihtumissteeppenilöist rippuva ja voip tapahtua i muist syist.
      This replacement may be dependent on the consonant grades and may also happen due to different reasons.

Declension

edit
Declension of vaihtumiin (type 1/jokahiin, no gradation)
singular plural
nominative vaihtumiin vaihtumiset
genitive vaihtumisen vaihtumissiin
partitive vaihtumista, vaihtumist vaihtumissia
illative vaihtumissee vaihtumissii
inessive vaihtumises vaihtumisis
elative vaihtumisest vaihtumisist
allative vaihtumiselle vaihtumisille
adessive vaihtumisel vaihtumisil
ablative vaihtumiselt vaihtumisilt
translative vaihtumiseks vaihtumisiks
essive vaihtumisenna, vaihtumisseen vaihtumisinna, vaihtumissiin
exessive1) vaihtumisent vaihtumisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

edit