veritat
Catalan edit
Etymology edit
Inherited from Old Catalan veritat~vertat, from Latin vēritātem. May owe the preservation or re-establishment of its /i/ to learnèd influence.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [bə.ɾiˈtat]
- IPA(key): (Balearic) [və.ɾiˈtat]
- IPA(key): (Valencian) [ve.ɾiˈtat]
Audio (file)
Noun edit
veritat f (plural veritats)
- truth
- és veritat que… ― truth is…
- la veritat és que… ― in reality, …
References edit
- “veritat” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “veritat”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “veritat” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Old Occitan edit
Alternative forms edit
Etymology edit
In this form, possibly borrowed from Latin vēritās, vēritātem.
Noun edit
veritat f (oblique plural veritats, nominative singular veritat, nominative plural veritats)