vorstelijk
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch vorstelijc. Equivalent to vorst + -e- + -lijk.
Pronunciation edit
Adjective edit
vorstelijk (comparative vorstelijker, superlative vorstelijkst)
- princely, pertaining to a prince, to any monarch.
- fit for a royal, magnificent, opulent.
- royally, generous or abundant.
- Synonym: royaal
Inflection edit
| Inflection of vorstelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | vorstelijk | |||
| inflected | vorstelijke | |||
| comparative | vorstelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | vorstelijk | vorstelijker | het vorstelijkst het vorstelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | vorstelijke | vorstelijkere | vorstelijkste |
| n. sing. | vorstelijk | vorstelijker | vorstelijkste | |
| plural | vorstelijke | vorstelijkere | vorstelijkste | |
| definite | vorstelijke | vorstelijkere | vorstelijkste | |
| partitive | vorstelijks | vorstelijkers | — | |