warchoł

See also: warchol, Warchoł, and Warchol

Polish

Etymology

Deverbal from warcholić się.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvar.xɔw/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arxɔw
• Syllabification: war‧choł

Noun

warchoł m pers

1. brawler, troubler, lout, troublemaker, firebrand
2. barrator
3. (archaic) brawl, quarrel, etc.

Declension

Declension of warchoł

	singular	plural
nominative	warchoł	warchoły
genitive	warchoła	warchołów
dative	warchołowi	warchołom
accusative	warchoła	warchołów
instrumental	warchołem	warchołami
locative	warchole	warchołach
vocative	warchole	warchoły

Derived terms

adjective

• warcholski

 

nouns

• warcholstwo

 

verb

• warcholić

 

Further reading

• warchoł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• warchoł in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Brückner, wikisource:pl:Słownik etymologiczny języka polskiego/warch