English edit

Noun edit

wataman (plural watamans)

  1. Alternative form of ataman

Old Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Perhaps from Old Ruthenian, ultimately Old East Slavic ватама́нъ (vatamánŭ), supposedly from Old Swedish vatten-man.[1] However, many etymologists consider the word to have uncertain origins. First attested in 1435.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vataman/
  • IPA(key): (15th CE) /vataman/

Noun edit

wataman m animacy unattested

  1. ataman
    • 1868 [1435], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego[1], volume XII, page 1:
      Wantraschowicz de Dolhe ducis wathaman est iustus
      [Wantraszowicz de Dołhe ducis wataman est iustus]
    • 1868 [1457], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego[2], volume XV, page 26:
      Attemptabat terminum super laboriosum Schipula wathamanum
      [Attemptabat terminum super laboriosum Szypuła watamanum]

Descendants edit

  • Polish: ataman, wataman

References edit

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “wataman”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN

Polish edit

Pronunciation edit

Noun edit

wataman m animacy unattested

  1. Middle Polish form of ataman

Declension edit