Middle Dutch edit

Etymology edit

From Old Dutch *wēk, from Proto-Germanic *waikwaz.

Adjective edit

wêec

  1. weak, soft

Inflection edit

Adjective
Masculine Feminine Neuter Plural
Nominative Indefinite wêec wêke wêec wêke
Definite wêke wêke
Accusative Indefinite wêken wêke wêec wêke
Definite wêke
Genitive wêecs wêker wêecs wêker
Dative wêken wêker wêken wêken

Derived terms edit

Descendants edit

  • Dutch: week
  • Limburgish: weik

Further reading edit