wiarus

See also: Wiarus

Polish

Etymology

From wiara +‎ -us.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvja.rus/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arus
• Syllabification: wia‧rus
• Homophone: Wiarus

Noun

wiarus m pers

1. (military) old sweat (experienced soldier)

   Hypernyms: wojak, wojskowy, żołdak, żołnierz

Declension

Declension of wiarus

	singular	plural
nominative	wiarus	wiarusy/wiarusi
genitive	wiarusa	wiarusów
dative	wiarusowi	wiarusom
accusative	wiarusa	wiarusów
instrumental	wiarusem	wiarusami
locative	wiarusie	wiarusach
vocative	wiarusie	wiarusy/wiarusi

Further reading

• wiarus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wiarus in Polish dictionaries at PWN