Dutch edit

Etymology edit

From Middle Dutch wijn, from Old Dutch wīn, from Proto-West Germanic *wīn, from Latin vīnum.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ʋɛi̯n/
  • (file)
  • Hyphenation: wijn
  • Rhymes: -ɛi̯n

Noun edit

wijn m (plural wijnen, diminutive wijntje n)

  1. wine (an alcoholic beverage produced by a certain fermentation procedure; unless otherwise specified or indicated by context, made from grapes)
    Ze genoten van een glas rode wijn bij het diner.
    They enjoyed a glass of red wine with dinner.
    Deze wijn komt uit Frankrijk en staat bekend om zijn kwaliteit.
    This wine comes from France and is known for its quality.
    Hij heeft een mooie collectie wijnen in zijn wijnkelder.
    He has a nice collection of wines in his wine cellar.

Derived terms edit

Descendants edit

  • Afrikaans: wyn
  • Berbice Creole Dutch: win
  • Negerhollands: wien, win
  • Saramaccan: wín
  • ? Sranan Tongo: win
    • Lokono: wing
    • Caribbean Javanese: win

Further reading edit

Middle Dutch edit

Etymology edit

From Old Dutch wīn, from Proto-West Germanic *wīn, from Latin vīnum.

Noun edit

wijn m

  1. wine

Inflection edit

This noun needs an inflection-table template.

Descendants edit

  • Dutch: wijn
    • Afrikaans: wyn
    • Berbice Creole Dutch: win
    • Negerhollands: wien, win
    • Saramaccan: wín
    • ? Sranan Tongo: win
      • Lokono: wing
      • Caribbean Javanese: win
  • Limburgish: wien

Further reading edit

Middle English edit

Noun edit

wijn

  1. Alternative form of wyn (wine)