wychodźca

See also: wychodźcą

Polish

Alternative forms

• wychodziec (obsolete)

Etymology

From wychodzić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈxɔt͡ɕ.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ɕt͡sa
• Syllabification: wy‧chodź‧ca

Noun

wychodźca m pers (female equivalent wychodźczyni)

1. emigrant (person who leaves a country for another) [+ z (genitive) = from what country]

   Synonyms: ekspatriant, emigrant

2. leaver (person who leaves a group) [+ z (genitive) = from what group]

Declension

Declension of wychodźca

	singular	plural
nominative	wychodźca	wychodźcy/wychodźce (deprecative)
genitive	wychodźcy	wychodźców
dative	wychodźcy	wychodźcom
accusative	wychodźcę	wychodźców
instrumental	wychodźcą	wychodźcami
locative	wychodźcy	wychodźcach
vocative	wychodźco	wychodźcy

Related terms

adjective

• wychodźczy

 

noun

• wychodźstwo

 

verbs

• wychodzić impf
• wyjść pf

 

Further reading

• wychodźca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wychodźca in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wychodźca”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wychodźca”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 814