wygryźć

Polish edit

From wy- +‎ gryźć.

wygryźć pf (imperfective wygryzać)

(transitive) to bite out, to gnaw out
(transitive) to eat something completely by biting
(transitive, colloquial) to bump, to oust (to force someone, usually by intrigue, to leave a position or to get out of somewhere)
(reflexive with się, colloquial) to bump each other, to oust each other

Conjugation of wygryźć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wygryźć
future tense	1^st	wygryzę			wygryziemy
	2^nd	wygryziesz			wygryziecie
	3^rd	wygryzie			wygryzą
	impersonal	wygryzie się
past tense	1^st	wygryzłem, -(e)m wygryzł	wygryzłam, -(e)m wygryzła	wygryzłom, -(e)m wygryzło	wygryźliśmy, -(e)śmy wygryźli	wygryzłyśmy, -(e)śmy wygryzły
	2^nd	wygryzłeś, -(e)ś wygryzł	wygryzłaś, -(e)ś wygryzła	wygryzłoś, -(e)ś wygryzło	wygryźliście, -(e)ście wygryźli	wygryzłyście, -(e)ście wygryzły
	3^rd	wygryzł	wygryzła	wygryzło	wygryźli	wygryzły
	impersonal	wygryziono
conditional	1^st	wygryzłbym, bym wygryzł	wygryzłabym, bym wygryzła	wygryzłobym, bym wygryzło	wygryźlibyśmy, byśmy wygryźli	wygryzłybyśmy, byśmy wygryzły
	2^nd	wygryzłbyś, byś wygryzł	wygryzłabyś, byś wygryzła	wygryzłobyś, byś wygryzło	wygryźlibyście, byście wygryźli	wygryzłybyście, byście wygryzły
	3^rd	wygryzłby, by wygryzł	wygryzłaby, by wygryzła	wygryzłoby, by wygryzło	wygryźliby, by wygryźli	wygryzłyby, by wygryzły
	impersonal	wygryziono by
imperative	1^st	niech wygryzę			wygryźmy
	2^nd	wygryź			wygryźcie
	3^rd	niech wygryzie			niech wygryzą
passive adjectival participle		wygryziony	wygryziona	wygryzione	wygryzieni	wygryzione
anterior adverbial participle		wygryzłszy
verbal noun		wygryzienie