wykształcenie
Polish edit
Etymology edit
From wykształcić + -enie.
Pronunciation edit
Noun edit
wykształcenie n
- verbal noun of wykształcić
- (education) education (facts, skills and ideas that have been learned, either formally or informally)
- Synonym: edukacja
Declension edit
Declension of wykształcenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | wykształcenie |
| genitive | wykształcenia |
| dative | wykształceniu |
| accusative | wykształcenie |
| instrumental | wykształceniem |
| locative | wykształceniu |
| vocative | wykształcenie |
Further reading edit
- wykształcenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykształcenie in Polish dictionaries at PWN