wypaść

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.paɕt͡ɕ/

• Audio 1, wypaść

  (file)

• Audio 2, wypaść się

  (file)

• Rhymes: -ɨpaɕt͡ɕ
• Syllabification: wy‧paść

Etymology 1

Inherited from Old Polish wypaść, from Proto-Slavic *vypasti. By surface analysis, wy- +‎ paść.

Verb

wypaść pf (imperfective wypadać)

1. (intransitive) to fall out (exit something by falling)
2. (intransitive) to fall, to occur (take place on a given date)
3. (intransitive, in the negative) to become, to be proper [+dative = of someone]

Conjugation

Conjugation of wypaść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypaść
future tense	1st	wypadnę			wypadniemy
	2nd	wypadniesz			wypadniecie
	3rd	wypadnie			wypadną
	impersonal	wypadnie się
past tense	1st	wypadłem, -(e)m wypadł	wypadłam, -(e)m wypadła	wypadłom, -(e)m wypadło	wypadliśmy, -(e)śmy wypadli	wypadłyśmy, -(e)śmy wypadły
	2nd	wypadłeś, -(e)ś wypadł	wypadłaś, -(e)ś wypadła	wypadłoś, -(e)ś wypadło	wypadliście, -(e)ście wypadli	wypadłyście, -(e)ście wypadły
	3rd	wypadł	wypadła	wypadło	wypadli	wypadły
	impersonal	wypadnięto
conditional	1st	wypadłbym, bym wypadł	wypadłabym, bym wypadła	wypadłobym, bym wypadło	wypadlibyśmy, byśmy wypadli	wypadłybyśmy, byśmy wypadły
	2nd	wypadłbyś, byś wypadł	wypadłabyś, byś wypadła	wypadłobyś, byś wypadło	wypadlibyście, byście wypadli	wypadłybyście, byście wypadły
	3rd	wypadłby, by wypadł	wypadłaby, by wypadła	wypadłoby, by wypadło	wypadliby, by wypadli	wypadłyby, by wypadły
	impersonal	wypadnięto by
imperative	1st	niech wypadnę			wypadnijmy
	2nd	wypadnij			wypadnijcie
	3rd	niech wypadnie			niech wypadną
anterior adverbial participle		wypadłszy
verbal noun		wypadnięcie

Related terms

• wypadek

 

Etymology 2

From wy- +‎ paść (“to feed”).

Verb

wypaść pf (imperfective wypasać)

1. (transitive) to graze, to pasture
2. (reflexive with się) to graze

Conjugation

Conjugation of wypaść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypaść
future tense	1st	wypasę			wypasiemy
	2nd	wypasiesz			wypasiecie
	3rd	wypasie			wypasą
	impersonal	wypasie się
past tense	1st	wypasłem, -(e)m wypasł	wypasłam, -(e)m wypasła	wypasłom, -(e)m wypasło	wypaśliśmy, -(e)śmy wypaśli	wypasłyśmy, -(e)śmy wypasły
	2nd	wypasłeś, -(e)ś wypasł	wypasłaś, -(e)ś wypasła	wypasłoś, -(e)ś wypasło	wypaśliście, -(e)ście wypaśli	wypasłyście, -(e)ście wypasły
	3rd	wypasł	wypasła	wypasło	wypaśli	wypasły
	impersonal	wypasiono
conditional	1st	wypasłbym, bym wypasł	wypasłabym, bym wypasła	wypasłobym, bym wypasło	wypaślibyśmy, byśmy wypaśli	wypasłybyśmy, byśmy wypasły
	2nd	wypasłbyś, byś wypasł	wypasłabyś, byś wypasła	wypasłobyś, byś wypasło	wypaślibyście, byście wypaśli	wypasłybyście, byście wypasły
	3rd	wypasłby, by wypasł	wypasłaby, by wypasła	wypasłoby, by wypasło	wypaśliby, by wypaśli	wypasłyby, by wypasły
	impersonal	wypasiono by
imperative	1st	niech wypasę			wypaśmy
	2nd	wypaś			wypaście
	3rd	niech wypasie			niech wypasą
anterior adverbial participle		wypasłszy
verbal noun		wypasienie

Further reading

• wypaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypaść in Polish dictionaries at PWN