wystać

Polish

Etymology

From wy- +‎ stać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.stat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨstat͡ɕ
• Syllabification: wy‧stać

Verb

wystać pf (imperfective wystawać)

1. (transitive) to stand through, to stand to the end of
2. (reflexive with się) to stand for some time, to tire oneself by standing

Conjugation

Conjugation of wystać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wystać
future tense	1st	wystoję			wystoimy
	2nd	wystoisz			wystoicie
	3rd	wystoi			wystoją
	impersonal	wystoi się
past tense	1st	wystałem, -(e)m wystał	wystałam, -(e)m wystała	wystałom, -(e)m wystało	wystaliśmy, -(e)śmy wystali	wystałyśmy, -(e)śmy wystały
	2nd	wystałeś, -(e)ś wystał	wystałaś, -(e)ś wystała	wystałoś, -(e)ś wystało	wystaliście, -(e)ście wystali	wystałyście, -(e)ście wystały
	3rd	wystał	wystała	wystało	wystali	wystały
	impersonal	wystano
conditional	1st	wystałbym, bym wystał	wystałabym, bym wystała	wystałobym, bym wystało	wystalibyśmy, byśmy wystali	wystałybyśmy, byśmy wystały
	2nd	wystałbyś, byś wystał	wystałabyś, byś wystała	wystałobyś, byś wystało	wystalibyście, byście wystali	wystałybyście, byście wystały
	3rd	wystałby, by wystał	wystałaby, by wystała	wystałoby, by wystało	wystaliby, by wystali	wystałyby, by wystały
	impersonal	wystano by
imperative	1st	niech wystoję			wystójmy
	2nd	wystój			wystójcie
	3rd	niech wystoi			niech wystoją
passive adjectival participle		wystany	wystana	wystane	wystani	wystane
anterior adverbial participle		wystawszy
verbal noun		wystanie

Further reading

• wystać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wystać in Polish dictionaries at PWN