zażyć

Polish

Etymology

From za- +‎ żyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.ʐɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
• Syllabification: za‧żyć

Verb

zażyć pf (imperfective zażywać)

1. (transitive) to take (to consume a substance)
2. (transitive) to enjoy (to be satisfied or receive pleasure) [+genitive = what]
3. (transitive, colloquial) to indulge

Conjugation

Conjugation of zażyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zażyć
future tense	1st	zażyję			zażyjemy
	2nd	zażyjesz			zażyjecie
	3rd	zażyje			zażyją
	impersonal	zażyje się
past tense	1st	zażyłem, -(e)m zażył	zażyłam, -(e)m zażyła	zażyłom, -(e)m zażyło	zażyliśmy, -(e)śmy zażyli	zażyłyśmy, -(e)śmy zażyły
	2nd	zażyłeś, -(e)ś zażył	zażyłaś, -(e)ś zażyła	zażyłoś, -(e)ś zażyło	zażyliście, -(e)ście zażyli	zażyłyście, -(e)ście zażyły
	3rd	zażył	zażyła	zażyło	zażyli	zażyły
	impersonal	zażyto
conditional	1st	zażyłbym, bym zażył	zażyłabym, bym zażyła	zażyłobym, bym zażyło	zażylibyśmy, byśmy zażyli	zażyłybyśmy, byśmy zażyły
	2nd	zażyłbyś, byś zażył	zażyłabyś, byś zażyła	zażyłobyś, byś zażyło	zażylibyście, byście zażyli	zażyłybyście, byście zażyły
	3rd	zażyłby, by zażył	zażyłaby, by zażyła	zażyłoby, by zażyło	zażyliby, by zażyli	zażyłyby, by zażyły
	impersonal	zażyto by
imperative	1st	niech zażyję			zażyjmy
	2nd	zażyj			zażyjcie
	3rd	niech zażyje			niech zażyją
passive adjectival participle		zażyty	zażyta	zażyte	zażyci	zażyte
anterior adverbial participle		zażywszy
verbal noun		zażycie

Further reading

• zażyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zażyć in Polish dictionaries at PWN