zagiąć

Polish

Etymology

From za- +‎ giąć (“to bend, to fold”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.ɡjɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɡjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: za‧giąć

Verb

zagiąć pf (imperfective zaginać)

1. (transitive) to bend, to fold
2. (transitive, colloquial) to stump, to puzzle (ask an unexpected question that the addressee is unable to answer)
3. (reflexive with się) to be bent, to be folded

Conjugation

Conjugation of zagiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zagiąć
future tense	1st	zagnę			zagniemy
	2nd	zagniesz			zagniecie
	3rd	zagnie			zagną
	impersonal	zagnie się
past tense	1st	zagiąłem, -(e)m zagiął	zagięłam, -(e)m zagięła	zagięłom, -(e)m zagięło	zagięliśmy, -(e)śmy zagięli	zagięłyśmy, -(e)śmy zagięły
	2nd	zagiąłeś, -(e)ś zagiął	zagięłaś, -(e)ś zagięła	zagięłoś, -(e)ś zagięło	zagięliście, -(e)ście zagięli	zagięłyście, -(e)ście zagięły
	3rd	zagiął	zagięła	zagięło	zagięli	zagięły
	impersonal	zagięto
conditional	1st	zagiąłbym, bym zagiął	zagięłabym, bym zagięła	zagięłobym, bym zagięło	zagięlibyśmy, byśmy zagięli	zagięłybyśmy, byśmy zagięły
	2nd	zagiąłbyś, byś zagiął	zagięłabyś, byś zagięła	zagięłobyś, byś zagięło	zagięlibyście, byście zagięli	zagięłybyście, byście zagięły
	3rd	zagiąłby, by zagiął	zagięłaby, by zagięła	zagięłoby, by zagięło	zagięliby, by zagięli	zagięłyby, by zagięły
	impersonal	zagięto by
imperative	1st	niech zagnę			zagnijmy
	2nd	zagnij			zagnijcie
	3rd	niech zagnie			niech zagną
passive adjectival participle		zagięty	zagięta	zagięte	zagięci	zagięte
anterior adverbial participle		zagiąwszy
verbal noun		zagięcie

Further reading

• zagiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zagiąć in Polish dictionaries at PWN