zaoczny
Polish edit
Etymology edit
From za- + oko + -ny. Compare Russian зао́чный (zaóčnyj).
Pronunciation edit
Adjective edit
zaoczny (not comparable, derived adverb zaocznie)
- in absentia (in the absence of the person concerned)
- 2009 February 12, Piotr Rola, “Kiedy sąd może wydać wyrok zaoczny?”, in Rzeczpospolita[1], archived from the original on 2022-08-04:
- Zgodnie z art. 339 (i następne) kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny.
- According to Article 339 (and those following) in the code of civil law proceedings, if someone sued hasn't appeared at the session designated for the trial or, despite appearing, doesn't take part in the trial, the court will deliver a verdict in absentia.
- (education, of a class) extramural (made up mostly of independent study)
- (education, of a student) extramural (taking such a class)
Declension edit
Declension of zaoczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | zaoczny | zaoczna | zaoczne | zaoczni | zaoczne | |
| genitive | zaocznego | zaocznej | zaocznego | zaocznych | ||
| dative | zaocznemu | zaocznej | zaocznemu | zaocznym | ||
| accusative | zaocznego | zaoczny | zaoczną | zaoczne | zaocznych | zaoczne |
| instrumental | zaocznym | zaoczną | zaocznym | zaocznymi | ||
| locative | zaocznym | zaocznej | zaocznym | zaocznych | ||