See also: فکر

Arabic edit

Etymology 1 edit

Root
ف ك ر (f-k-r)

Pronunciation edit

Verb edit

فَكَرَ (fakara) I, non-past يَفْكُرُ‎ (yafkuru)

  1. (construed with فِي (), uncommon) to think, ponder over
Conjugation edit
References edit

Etymology 2 edit

Intensive of فَكَرَ (fakara, to think).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /fak.ka.ra/
  • Audio:(file)

Verb edit

فَكَّرَ (fakkara) II, non-past يُفَكِّرُ‎ (yufakkiru)

  1. to reflect, to meditate, to contemplate
  2. to think
    • 609–632 CE, Qur'an, 74:18:
      إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
      ʔinnahū fakkara wa-qaddara
      he contemplated and determined
    • Al-Mutanabbi, آخر ما الملك معزى به :
      لَوْ فَكَّرَ الْعَاشِقُ فِي مُنْتَهَى / حُسْنِ الَّذِي يَسْبِيهِ لَمْ يَسْبِهِ
      law fakkara al-ʕāšiqu fī muntahā / ḥusni allaḏī yasbīhi lam yasbihi
    • 2020, لك, →ISBN, page 399:
      وَهَٰذَا دَفَعَنِي إِلَم مُرَاجَعَةِ السُّؤَالِ الَّذِي كُنْتُ أَطْرَحُهُ بِخُصُوص «نيوتن» وَتُفَّاحَتِهِ: «مَا الَّذِي جَعَلَهُ يُفَكِّرُ فِي ذَٰلِكَ ٱلِٱتِّجَاهِ؟ أَمْ أَنَّ صِيَاغَةَ السُّؤَالِ يَجِبُ أن تعدل إلى التالي: «مَنِ» الَّذِي جَعَلَهُ يُفَكِّرُ فِي ذَٰلِكَ ٱلِٱتِّجَاهِ؟ هُنَا يَطْرَحُ تَسَاؤُلُنَا الْوُجُودِيُّ الْأَسَاسِيُّ وَٱلْمُتَكَرِّرُ نَفْسَهُ: ...
      (please add an English translation of this quotation)
  3. to consider
Conjugation edit

Etymology 3 edit

Pronunciation edit

Noun edit

فَكْر (fakrm

  1. verbal noun of فَكَرَ (fakara, to think) (form I)
  2. thinking
Declension edit

Etymology 4 edit

Pronunciation edit

Noun edit

فِكْر (fikrm (plural أَفْكَار (ʔafkār))

  1. thinking
  2. thought
  3. thoughtful attention
  4. idea
    لَا تَتَرَدَّدْ فِي مُشَارَكَةِ أَفْكَارِكَ.
    lā tataraddad fī mušārakati ʔafkārika.
    Don't hesitate to share your ideas.
Declension edit
Descendants edit
References edit

Etymology 5 edit

Pronunciation edit

Noun edit

فِكَر (fikarf pl

  1. plural of فِكْرَة (fikra)

Moroccan Arabic edit

Etymology edit

Root
ف ك ر
1 term

From Arabic فَكَّرَ (fakkara).

Pronunciation edit

Verb edit

فكر (fakkar) II (non-past يفكر (yfakkar))

  1. to think
    كنفكر شنو نعمل.
    kanfakkar šnu naʕmal
    I am thinking on what to do.
  2. to cause to think of, to remind
    فكرني نشرب دواي.
    fakkarni nušrub dwāy
    Remind me to take my medicine.

Conjugation edit

    Conjugation of فكر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فكّرت (fakkart) فكّرتي (fakkarti) فكّر (fakkar) فكّرنا (fakkarna) فكّرتوا (fakkartu) فكّروا (fakkru)
f فكّرت (fakkrāt)
non-past m نفكّر (nfakkar) تفكّر (tfakkar) يفكّر (yfakkar) نفكّروا (nfakkru) تفكّروا (tfakkru) يفكّروا (yfakkru)
f تفكّري (tfakkri) تفكّر (tfakkar)
imperative m فكّر (fakkar) فكّروا (fakkru)
f فكّري (fakkri)

Related terms edit

South Levantine Arabic edit

Root
ف ك ر
2 terms

Etymology 1 edit

From Arabic فَكَّرَ (fakkara).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /fak.kar/, [ˈfak.kar]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb edit

فكّر (fakkar) II (present بفكّر (bifakker))

  1. to think, to think about (+ في)
  2. to think, to consider, to believe (that something is the case)
    Synonyms: اعتقد (iʕtaqad), ظنّ (ẓann)
Conjugation edit
    Conjugation of فكّر (fakkar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فكّرت (fakkart) فكّرت (fakkart) فكّر (fakkar) فكّرنا (fakkarna) فكّرتو (fakkartu) فكّرو (fakkaru)
f فكّرتي (fakkarti) فكّرت (fakkarat)
present m بفكّر (bafakker) بتفكّر (bitfakker) بفكّر (bifakker) منفكّر (minfakker) بتفكّرو (bitfakkru) بفكّرو (bifakkru)
f بتفكّري (bitfakkri) بتفكّر (bitfakker)
subjunctive m افكّر (afakker) تفكّر (tfakker) يفكّر (yfakker) نفكّر (nfakker) تفكّرو (tfakkru) يفكّرو (yfakkru)
f تفكّري (tfakkri) تفكّر (tfakker)
imperative m فكّر (fakker) فكّرو (fakkru)
f فكّري (fakkri)

Etymology 2 edit

From Arabic فِكْر (fikr).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /fikr/, [ˈfɪ.k(ɪ)r]
  • Audio (Ramallah):(file)

Noun edit

فكر (fikrm (plural أفكار (ʔafkār))

  1. thought, notion
  2. intention
See also edit