ενδιάμεσος

Greek

Adjective

ενδιάμεσος • (endiámesos) m (feminine ενδιάμεση, neuter ενδιάμεσο)

1. intermediate (occurring between two extremes, or in the middle of a range)

   Synonym: διάμεσος (diámesos)

Declension

Declension of ενδιάμεσος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ενδιάμεσος •	ενδιάμεση •	ενδιάμεσο •	ενδιάμεσοι •	ενδιάμεσες •	ενδιάμεσα •
genitive	ενδιάμεσου •	ενδιάμεσης •	ενδιάμεσου •	ενδιάμεσων •	ενδιάμεσων •	ενδιάμεσων •
accusative	ενδιάμεσο •	ενδιάμεση •	ενδιάμεσο •	ενδιάμεσους •	ενδιάμεσες •	ενδιάμεσα •
vocative	ενδιάμεσε •	ενδιάμεση •	ενδιάμεσο •	ενδιάμεσοι •	ενδιάμεσες •	ενδιάμεσα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ενδιάμεσος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ενδιάμεσος, etc.)