mocnit
Czech
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editmocnit impf
- to exponentiate
Conjugation
editConjugation
Infinitive | mocnit, mocniti | Active adjective | mocnící |
---|---|---|---|
Verbal noun | mocnění | Passive adjective | mocněný |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | mocním | mocníme | — | mocněme |
2nd person | mocníš | mocníte | mocni | mocněte |
3rd person | mocní | mocní | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive mocnit. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | mocnil | mocnili | mocněn | mocněni |
masculine inanimate | mocnily | mocněny | ||
feminine | mocnila | mocněna | ||
neuter | mocnilo | mocnila | mocněno | mocněna |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | mocně | — |
feminine + neuter singular | mocníc | — |
plural | mocníce | — |
Derived terms
editFurther reading
editRomanian
editEtymology
editPast participle of mocni.
Adjective
editmocnit m or n (feminine singular mocnită, masculine plural mocniți, feminine and neuter plural mocnite)
Declension
editDeclension of mocnit
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | mocnit | mocnită | mocniți | mocnite | ||
definite | mocnitul | mocnita | mocniții | mocnitele | |||
genitive/ dative |
indefinite | mocnit | mocnite | mocniți | mocnite | ||
definite | mocnitului | mocnitei | mocniților | mocnitelor |