vasthouden

Dutch

Etymology

vast +‎ houden

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

vasthouden

1. to hold (onto), to retain

   Kun je dat even voor me vasthouden?

   Can you hold that for me for a moment?

Inflection

Conjugation of vasthouden (strong class 7, slightly irregular, separable)
infinitive	vasthouden
past singular	hield vast
past participle	vastgehouden
infinitive	vasthouden
gerund	vasthouden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	hou vast, houd vast	hield vast	vasthou, vasthoud	vasthield
2nd person sing. (jij)	houdt vast	hield vast	vasthoudt	vasthield
2nd person sing. (u)	houdt vast	hield vast	vasthoudt	vasthield
2nd person sing. (gij)	houdt vast	hieldt vast	vasthoudt	vasthieldt
3rd person singular	houdt vast	hield vast	vasthoudt	vasthield
plural	houden vast	hielden vast	vasthouden	vasthielden
subjunctive sing.1	houde vast	hielde vast	vasthoude	vasthielde
subjunctive plur.1	houden vast	hielden vast	vasthouden	vasthielden
imperative sing.	hou vast, houd vast
imperative plur.1	houdt vast
participles	vasthoudend	vastgehouden
1) Archaic.

Derived terms

• houvast

Descendants

• Negerhollands: hou vast

Anagrams

• houden vast