Çağatay

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish جغتای (Cağatay).

Pronunciation

• IPA^(key): /tʃaːtaj/
• Hyphenation: Ça‧ğa‧tay

Proper noun

Çağatay

1. Chaghatay (Mongol ruler)
2. a male given name

Declension

    declension of Çağatay

	singular	plural
nominative	Çağatay	Çağataylar
accusative	Çağatay'ı	Çağatayları
dative	Çağatay'a	Çağataylara
locative	Çağatay'da	Çağataylarda
ablative	Çağatay'dan	Çağataylardan
genitive	Çağatay'ın	Çağatayların

    possessive of Çağatay

	singular	plural
benim (my)	Çağatay'ım	Çağataylarım / Çağatay'larım
senin (your)	Çağatay'ın	Çağatayların / Çağatay'ların
onun (his/her/its)	Çağatay'ı	Çağatayları / Çağatay'ları
bizim (our)	Çağatay'ımız	Çağataylarımız / Çağatay'larımız
sizin (your)	Çağatay'ınız	Çağataylarınız / Çağatay'larınız
onların (their)	Çağatay'ı / Çağatayları / Çağatay'ları	Çağatayları / Çağatay'ları

Derived terms

• Çağatayca