çalınmak

Turkish

Etymology

Passive form of çalmak.

Verb

çalınmak (third-person singular simple present çalınır)

1. to be stolen

   "Kapı çalındı!!" diye çığlıklarla haykırınca koştuk ve bir de ne görelim? Kapı çalınmıştı! - When [he/she/it] exclaimed screamingly "The door has been rung!!", we run and what do you expect us to see? The door had been stolen! (Sentence with a wordplay, where çalınmak means rung and stolen.)

Related terms

• yere çalmak (“to dash down”)
• kulağına çalınmak (“to come to one's ears”)

See also

• çalmak