çektirmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چكدرمك (çekdirmek, çektirmek), from چكمك (modern çekmek).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃec.tiɾ.ˈmec/
• Hyphenation: çek‧tir‧mek

Verb

çektirmek (third-person singular simple present çektirir)

1. causative of çekmek
2. to distress, to put someone in hardship

   Bize zamanında çok çektirdiler.

   They troubled us a lot in the past.