ørðugur
Faroese
editEtymology
editFrom Old Norse ǫrðugr, from Proto-Germanic *ardugaz (“steep”), from Proto-Indo-European *h₃erdʰ- (“to increase, grow; upright, high”).
Pronunciation
editAdjective
editørðugur (comparative ørðugari, superlative ørðugastur)
Declension
editørðugur a4 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | ørðugur | ørðug | ørðugt |
Accusative (hvønnfall) | ørðugan | ørðuga | |
Dative (hvørjumfall) | ørðugum | ørðugari | ørðugum |
Genitive (hvørsfall) | (ørðugs) | (ørðugar) | (ørðugs) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | ørðugir | ørðugar | ørðug |
Accusative (hvønnfall) | ørðugar | ||
Dative (hvørjumfall) | ørðugum | ||
Genitive (hvørsfall) | (ørðuga) |