þráleikr

Old Norse

Etymology

From þrár +‎ -leikr.

Noun

þráleikr m

1. perseverance

Declension

  Declension of þráleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	þráleikr	þráleikrinn	þráleikar	þráleikarnir
accusative	þráleik	þráleikinn	þráleika	þráleikana
dative	þráleiki	þráleikinum	þráleikum	þráleikunum
genitive	þráleiks	þráleiksins	þráleika	þráleikanna

References

• þráleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.