þyrsklingr

Old Norse

Etymology

From þorskr (“cod”) +‎ -lingr.

Noun

þyrsklingr m

1. codling

Declension

  Declension of þyrsklingr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	þyrsklingr	þyrsklingrinn	þyrsklingar	þyrsklingarnir
accusative	þyrskling	þyrsklinginn	þyrsklinga	þyrsklingana
dative	þyrsklingi	þyrsklinginum	þyrsklingum	þyrsklingunum
genitive	þyrsklings	þyrsklingsins	þyrsklinga	þyrsklinganna

References

• þyrsklingr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.