ĉikani

Esperanto

FWOTD – 30 October 2020

Etymology

Borrowed from French chicaner, ultimately from Proto-Germanic *skikkijaną. Compare German schikanieren, Polish szykanować.

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡ʃiˈkani]
• Rhymes: -ani
• Hyphenation: ĉi‧ka‧ni

Verb

ĉikani (present ĉikanas, past ĉikanis, future ĉikanos, conditional ĉikanus, volitive ĉikanu)

1. (transitive) to quibble, to cavil at (to complain or argue for frivolous reasons)
2. (transitive) to bully
3. (archaic, intransitive) to gossip

Usage notes

The 1894 Univerala Vortaro defined this root as "gossip", though it means "quibble" in international usage.

Conjugation

Conjugation of ĉikani present past future singular plural singular plural singular plural tense ĉikanas ĉikanis ĉikanos active participle ĉikananta ĉikanantaj ĉikaninta ĉikanintaj ĉikanonta ĉikanontaj acc. ĉikanantan ĉikanantajn ĉikanintan ĉikanintajn ĉikanontan ĉikanontajn passive participle ĉikanata ĉikanataj ĉikanita ĉikanitaj ĉikanota ĉikanotaj acc. ĉikanatan ĉikanatajn ĉikanitan ĉikanitajn ĉikanotan ĉikanotajn nominal active participle ĉikananto ĉikanantoj ĉikaninto ĉikanintoj ĉikanonto ĉikanontoj acc. ĉikananton ĉikanantojn ĉikaninton ĉikanintojn ĉikanonton ĉikanontojn nominal passive participle ĉikanato ĉikanatoj ĉikanito ĉikanitoj ĉikanoto ĉikanotoj acc. ĉikanaton ĉikanatojn ĉikaniton ĉikanitojn ĉikanoton ĉikanotojn adverbial active participle ĉikanante ĉikaninte ĉikanonte adverbial passive participle ĉikanate ĉikanite ĉikanote infinitive ĉikani imperative ĉikanu conditional ĉikanus

Derived terms

• ĉikanema (“disposed to quibble”)

See also

• klaĉi (“to gossip”)