činovničin

Serbo-Croatian

Etymology

From činòvnica.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃinǒʋnit͡ʃin/
• Hyphenation: či‧nov‧ni‧čin

Adjective

činòvničin (Cyrillic spelling чино̀вничин)

1. (relational) female office worker, office girl, lady clerk

Declension

Declension of činovničin

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		činovničin	činovničina	činovničino
genitive		činovničina	činovničine	činovničina
dative		činovničinu	činovničinoj	činovničinu
accusative	inanimate animate	činovničin činovničina	činovničinu	činovničino
vocative		činovničin	činovničina	činovničino
locative		činovničinu	činovničinoj	činovničinu
instrumental		činovničinim	činovničinom	činovničinim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		činovničini	činovničine	činovničina
genitive		činovničinih	činovničinih	činovničinih
dative		činovničinim(a)	činovničinim(a)	činovničinim(a)
accusative		činovničine	činovničine	činovničina
vocative		činovničini	činovničine	činovničina
locative		činovničinim(a)	činovničinim(a)	činovničinim(a)
instrumental		činovničinim(a)	činovničinim(a)	činovničinim(a)

References

• “činovničin” in Hrvatski jezični portal