İngiliz

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish انگلیز (İngiliz), from Italian inglese.

Pronunciation

• IPA^(key): /iɲɟiˈliz/

Proper noun

İngiliz

1. English (nationality)
2. pound (UK currency)

Declension

    declension of İngiliz

	singular	plural
nominative	İngiliz	İngilizler
accusative	İngiliz'i	İngilizleri
dative	İngiliz'e	İngilizlere
locative	İngiliz'de	İngilizlerde
ablative	İngiliz'den	İngilizlerden
genitive	İngiliz'in	İngilizlerin

See also

• İngilizce
• İngiltere