İpsala

Turkish

İpsala ilçesi

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish ایپصاله (İpsala), from Greek Ύψαλα (Ýpsala), from Ancient Greek Κύψελα (Kúpsela).

Pronunciation

• IPA^(key): /ip.sa.ɫa/

Proper noun

İpsala

1. A town and district of Edirne, Turkey

Declension

    declension of İpsala

	singular	plural
nominative	İpsala	İpsalalar / İpsala'lar
accusative	İpsala'yı	İpsalaları / İpsala'ları
dative	İpsala'ya	İpsalalara / İpsala'lara
locative	İpsala'da	İpsalalarda / İpsala'larda
ablative	İpsala'dan	İpsalalardan / İpsala'lardan
genitive	İpsala'nın	İpsalaların / İpsala'ların

    possessive of İpsala

	singular	plural
benim (my)	İpsala'm	İpsalalarım / İpsala'larım
senin (your)	İpsala'n	İpsalaların / İpsala'ların
onun (his/her/its)	İpsala'sı	İpsalaları / İpsala'ları
bizim (our)	İpsala'mız	İpsalalarımız / İpsala'larımız
sizin (your)	İpsala'nız	İpsalalarınız / İpsala'larınız
onların (their)	İpsala'sı / İpsalaları / İpsala'ları	İpsalaları / İpsala'ları

Derived terms

• İpsalalı