ıslahat

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اصلاحات, from Arabic إِصْلَاحَات (ʔiṣlāḥāt).

Noun

ıslahat (definite accusative ıslahatı, plural ıslahatlar)

1. reform; improvement
2. (archaic) revision

Declension

Inflection
Nominative	ıslahat
Definite accusative	ıslahatı
	Singular	Plural
Nominative	ıslahat	ıslahatlar
Definite accusative	ıslahatı	ıslahatları
Dative	ıslahata	ıslahatlara
Locative	ıslahatta	ıslahatlarda
Ablative	ıslahattan	ıslahatlardan
Genitive	ıslahatın	ıslahatların