ŝoĥti

Esperanto

Etymology

Borrowed from Hebrew שָׁחַט (shakhát, “to slaughter”), the vowel likely from Hebrew שׁוֹחֵט (shokhét, “slaughterer, butcher”) and Yiddish שוחט (shoykhet, “slaughterer, butcher”). Compare German schächten.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʃoxti]
• Rhymes: -oxti
• Hyphenation: ŝoĥ‧ti

Verb

ŝoĥti (present ŝoĥtas, past ŝoĥtis, future ŝoĥtos, conditional ŝoĥtus, volitive ŝoĥtu)

1. (Judaism) to slaughter an animal in accordance with Jewish ritual dietary law

Conjugation

Conjugation of ŝoĥti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ŝoĥtas		ŝoĥtis		ŝoĥtos
active participle		ŝoĥtanta	ŝoĥtantaj	ŝoĥtinta	ŝoĥtintaj	ŝoĥtonta	ŝoĥtontaj
	acc.	ŝoĥtantan	ŝoĥtantajn	ŝoĥtintan	ŝoĥtintajn	ŝoĥtontan	ŝoĥtontajn
passive participle		ŝoĥtata	ŝoĥtataj	ŝoĥtita	ŝoĥtitaj	ŝoĥtota	ŝoĥtotaj
	acc.	ŝoĥtatan	ŝoĥtatajn	ŝoĥtitan	ŝoĥtitajn	ŝoĥtotan	ŝoĥtotajn
nominal active participle		ŝoĥtanto	ŝoĥtantoj	ŝoĥtinto	ŝoĥtintoj	ŝoĥtonto	ŝoĥtontoj
	acc.	ŝoĥtanton	ŝoĥtantojn	ŝoĥtinton	ŝoĥtintojn	ŝoĥtonton	ŝoĥtontojn
nominal passive participle		ŝoĥtato	ŝoĥtatoj	ŝoĥtito	ŝoĥtitoj	ŝoĥtoto	ŝoĥtotoj
	acc.	ŝoĥtaton	ŝoĥtatojn	ŝoĥtiton	ŝoĥtitojn	ŝoĥtoton	ŝoĥtotojn
adverbial active participle		ŝoĥtante		ŝoĥtinte		ŝoĥtonte
adverbial passive participle		ŝoĥtate		ŝoĥtite		ŝoĥtote

infinitive		ŝoĥti						imperative		ŝoĥtu						conditional		ŝoĥtus

Derived terms

• ŝoĥtisto