şekavet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish شقاوت (şekavet), from Arabic شَقَاوَة (šaqāwa), verbal noun of شَقِيَ (šaqiya, “to suffer”). cognate with Azerbaijani şəqavət (“misery”) and dialectical Azerbaijani şəqqəvət (“dignity”).

Noun

şekavet (definite accusative şekaveti, plural şekavetler) (archaic)

1. villainy
   • 1929 December 24, “Beş haydut [Five bandits]”, in Yarın, page 1:

     Bu haydut tekrar şekavete başlamış ve 300 den fazla koyun ve saireyi gaspetmiş, köylere musallat olmuştur.

     (please add an English translation of this quotation)

2. misery, wretchedness

Related terms

• eşkıya
• şaki
• şaka

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “şekavet”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “شقاوت”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1130
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN