şurt

Turkish

Etymology

Borrowed from Armenian շուրթ (šurtʻ).

Noun

şurt (definite accusative şurtu, plural şurtlar)

1. (dialectal) rim of the tandoor

Declension

Inflection
Nominative	şurt
Definite accusative	şurtu
	Singular	Plural
Nominative	şurt	şurtlar
Definite accusative	şurtu	şurtları
Dative	şurta	şurtlara
Locative	şurtta	şurtlarda
Ablative	şurttan	şurtlardan
Genitive	şurtun	şurtların

References

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “շուրթն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• “şurt”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982