Δευκαλίωνος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /deu̯.ka.lí.ɔː.nos/ → /ðeɸ.kaˈli.o.nos/ → /ðef.kaˈli.o.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /deu̯.ka.lí.ɔː.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dew.kaˈli.o.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðeɸ.kaˈli.o.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðef.kaˈli.o.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðef.kaˈli.o.nos/

Proper noun

Δευκᾰλίωνος • (Deukalíōnos)

1. genitive singular of Δευκᾰλίων (Deukalíōn)