Καλλίου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kal.lí.uː/ → /kalˈli.u/ → /kaˈli.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kal.lí.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kalˈli.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kalˈli.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kalˈli.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈli.u/

Proper noun

Καλλίου • (Kallíou)

1. genitive singular of Καλλίᾱς (Kallíās)