Κρόνῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kró.nɔːi̯/ → /ˈkro.no/ → /ˈkro.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kró.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkro.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkro.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkro.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkro.no/

Noun

Κρόνῳ • (Krónōi)

1. dative singular of Κρόνος (Krónos)