Κωνσταντῖνον

See also: Κωνσταντίνο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kons.tanˈti.non/ → /kons.tanˈdi.non/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kons.tanˈti.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kons.tanˈti.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kons.tanˈdi.non/

Proper noun

Κωνστᾰντῖνον • (Kōnstantînon) m (Byzantine)

1. accusative singular of Κωνστᾰντῖνος (Kōnstantînos)