Λαέρτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /laː.ér.tɛːn/ → /laˈer.tin/ → /laˈer.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /laː.ér.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈer.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈer.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈer.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈer.tin/

Proper noun

Λᾱέρτην • (Lāértēn)

1. accusative singular of Λᾱέρτης (Lāértēs)