Μενοιτιάδαο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.noi̯.ti.á.daː.o/ → /me.ny.tiˈa.ða.o/ → /me.ni.tiˈa.ða.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.noi̯.ti.á.daː.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.ny.tiˈa.da.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.ny.tiˈa.ða.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.ny.tiˈa.ða.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.ni.tiˈa.ða.o/

Proper noun

Μενοιτῐάδᾱο • (Menoitiádāo)

1. (Epic) genitive singular of Μενοιτιάδης (Menoitiádēs)