Μούσης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mǔː.sɛːs/ → /ˈmu.sis/ → /ˈmu.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mǔː.sɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmu.se̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmu.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmu.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmu.sis/

Proper noun

Μούσης • (Moúsēs)

1. genitive singular of Μοῦσᾰ (Moûsa)