αβασίλευτος
Greek edit
Adjective edit
αβασίλευτος • (avasíleftos) m (feminine αβασίλευτη, neuter αβασίλευτο)
- not governed by a monarch, kingless, queenless
- αβασίλευτη δημοκρατία ― avasílefti dimokratía ― republic
- not set (of the sun, moon, etc)
- Εκεί βγαίνει ο ήλιος, ήλιος λαμπρός και αβασίλευτος.
- Ekeí vgaínei o ílios, ílios lamprós kai avasíleftos.
- Here comes the sun, a sun bright and unset.
- boundless
- αβασίλευτη δόξα
- avasílefti dóxa
- boundless glory
Declension edit
Declension of αβασίλευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αβασίλευτος • | αβασίλευτη • | αβασίλευτο • | αβασίλευτοι • | αβασίλευτες • | αβασίλευτα • |
| genitive | αβασίλευτου • | αβασίλευτης • | αβασίλευτου • | αβασίλευτων • | αβασίλευτων • | αβασίλευτων • |
| accusative | αβασίλευτο • | αβασίλευτη • | αβασίλευτο • | αβασίλευτους • | αβασίλευτες • | αβασίλευτα • |
| vocative | αβασίλευτε • | αβασίλευτη • | αβασίλευτο • | αβασίλευτοι • | αβασίλευτες • | αβασίλευτα • |
Derived terms edit
- αβασίλευτα (avasílefta, “in an ungoverned fashion”, adverb)
- βασιλιάς m (vasiliás, “king”)