αδειούχος

Greek

Adjective

αδειούχος • (adeioúchos) m (feminine αδειούχος or αδειούχα, neuter αδειούχο)

1. on leave, on furlough
2. licensed

Declension

Declension of αδειούχος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδειούχος •	αδειούχος • / αδειούχα •	αδειούχο •	αδειούχοι •	αδειούχοι • / αδειούχες •	αδειούχα •
genitive	αδειούχου •	αδειούχου • / αδειούχας •	αδειούχου •	αδειούχων •	αδειούχων •	αδειούχων •
accusative	αδειούχο •	αδειούχο • / αδειούχα •	αδειούχο •	αδειούχους •	αδειούχους • / αδειούχες •	αδειούχα •
vocative	αδειούχε •	αδειούχε • / αδειούχα •	αδειούχο •	αδειούχοι •	αδειούχοι • / αδειούχες •	αδειούχα •

Derived terms

see: άδεια f (ádeia, “licence”)