αδελέαστος

Greek

Adjective

αδελέαστος • (adeléastos) m (feminine αδελέαστη, neuter αδελέαστο)

1. unseduced, not tempted

Declension

Declension of αδελέαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδελέαστος •	αδελέαστη •	αδελέαστο •	αδελέαστοι •	αδελέαστες •	αδελέαστα •
genitive	αδελέαστου •	αδελέαστης •	αδελέαστου •	αδελέαστων •	αδελέαστων •	αδελέαστων •
accusative	αδελέαστο •	αδελέαστη •	αδελέαστο •	αδελέαστους •	αδελέαστες •	αδελέαστα •
vocative	αδελέαστε •	αδελέαστη •	αδελέαστο •	αδελέαστοι •	αδελέαστες •	αδελέαστα •